Nauka czy zabawa? Dzięki grze Scrabble i jej „młodszej” wersji Scrabble Junior już nie musicie wybierać! 🙂
Zdając się na odrobinę wyobraźni, szczyptę szczęścia i wolę zwycięstwa, w tę grę może zagrać każdy! W Scrabble chodzi o wykorzystanie posiadanej wiedzy do budowania słów, dzięki temu Scrabble to coś więcej niż gra planszowa. To gra wyrównująca możliwości. To sprawiedliwa rozgrywka, w której znajdując idealne miejsce do wstawienia trudnego słowa, można pokonać nawet wytrawnego gracza. To okazja do wspólnej zabawy, w której każdy może wziąć udział. Nie chodzi tylko o układanie najwyżej punktowanych słów, ale o… Scrabble. Bo słowa mają moc. Twoje słowa, Twoje znaczenie!
Radość Scrabble!
Nawet będąc osobno, nadal gramy razem!…
Zobacz więcej tutaj https://www.facebook.com/watch/?v=555270925401867
Gość portalu internetowego dla wszystkich kreatywnych www.zabawkowicz.pl – Piotr Pietuchowski – nauczyciel fizyki, mistrz i popularyzator gry w Scrabble oraz organizator Ogólnopolskiego Turnieju Scrabble podzielił się wskazówkami, jak ćwiczyć się w grze, by osiągać jak najlepsze rezultaty. Większość z Was na pewno zna Scrabble i nie raz w tę grę grała. Tym, którzy o Scrabble tylko słyszeli, ale jeszcze nie mieli okazji zagrać, polecamy obejrzenie krótkiego filmiku – co nieco o samej grze i jej zasadach. https://www.youtube.com/watch?v=GHBoszskCyo
Jak powstało Scrabble?
Historia najpopularniejszej na świecie gry słownej
Scrabble to jedna z najbardziej znanych na świecie słownych gier planszowych. Niebawem od jej powstania minie już 90 lat. Od czasu pierwszego wydania reguły gry oraz naliczanie punktów pozostało niezmienne. Jedyne, co się zmienia, to niesłabnąca popularność tej kultowej już gry.
Uznaje się, iż wynalazcą gry w 1933 roku jest bezrobotny architekt amerykański Alfred Butts. Kiedyś wpadło mu w rękę opowiadanie Edgara Allana Poe „Złoty żuk”, którego fabuła opiera się na poszukiwaniach pewnego ukrytego skarbu. Bohater musiał złamać szyfr, w którym literom alfabetu odpowiadały znaki. Poe pisał: „W języku angielskim spotyka się najczęściej głoskę E. Po niej następują z kolei: AOIDHNRSTUYCFGLMWBKPQXZ”. To nasunęło Alfredowi pomysł: „a gdyby tak opracować grę językową opartą na najczęściej używanych literach?”. Zauważył, że wszystkie istniejące tytuły da się podzielić na trzy główne kategorie: gry liczbowe, gry ruchu oraz anagramy. Wpadł na pomysł, że stworzy coś, co będzie łączyło wszystkie te typy. I to mu się udało, bo gra odbywa się na punkty, na planszy i zawiera zabawę słowną. Aby ustalić, ile poszczególnych liter zawierać powinien pełen zestaw gry, analizował tytułowe strony New York Timesa i sprawdzał, jak często poszczególne z nich tam występują. Zasady gry są bardzo proste i polegają na tym, z wylosowanych z woreczka 7 liter stworzyć jak najbardziej punktowany wyraz, uwzględniając premiowane pola na planszy.
Swój wynalazek Butts nazwał Lexiko. Była to wczesna, prymitywniejsza wersja scrabble. Jednak żaden poważny producent gier nie był zainteresowany jej promocją. Alfred zaczął zatem działać na własną rękę. Przez miesiąc udało mu się sprzedać aż dwa komplety, każdy za półtora dolara.
Przez kilka następnych lat Butts doskonalił swój wynalazek. Próbował umieszczać pole startowe, oznaczane gwiazdką w prawym górnym rogu planszy, potem w lewym, aż wreszcie zdecydował się na środek. Początkowo rozdawał graczom po dziewięć liter, następnie zmniejszył ich liczbę do siedmiu. We wczesnych wersjach gry nie było tzw. blanka, później pojawił się jeden, wreszcie dwa blanki. Gra znajdowała nabywców, ale wieść o niej rozchodziła się wyłącznie drogą ustną i nie było mowy o masowej produkcji — sprzedaż szła w setki zestawów, nie w tysiące.
Aż tu nagle, w roku 1947, pewien wyższej rangi urzędnik państwowy nazwiskiem James Brunot zagrał w Lexiko z żoną. Zaskoczony, że gra ta nie jest produkowana na skalę masową, zaproponował Alfredowi spółkę. Gra zmieniła nazwę na Criss cross words. Sześć lat później, kiedy Brunot zmienił nazwę gry na Scrabble, do amerykańskich sklepów z zabawkami trafiły jej pierwsze komplety.
Gra nie przyjęła się od razu. Decydujący okazał się dopiero moment, w którym Jack Straus, dyrektor dużej sieci domów towarowych Macy’s, zetknął się ze scrabblami podczas wakacji w 1952 roku. Po powrocie do pracy stwierdził ze zgrozą, że w jego sklepach nie sprzedaje się tej gry i od razu zamówił kilka tysięcy sztuk. Za jego przykładem poszły mniejsze sklepy i w ciągu kilku miesięcy produkt Brunota i Buttsa zyskał rangę fenomenu. Pod koniec roku sprzedawano ponad dwa tysiące gier tygodniowo. W „Herald Tribune” pisano: „W mijającym roku 1953 wiele się działo: od objęcia urzędu prezydenta przez republikanina, aż po karierę gry w scrabble”. Pierwsze mistrzostwa Świata odbyły się w 1991 roku w Londynie, piąte w 1999 w Melbourne. James Brunot zmarł w październiku 1984 roku i nie dożył pierwszych mistrzostw świata w Scrabble. Alfred Butts zmarł w kwietniu 1993 roku w wieku 93 lat. Równe 50 lat po pierwszym sukcesie rynkowym magia Scrabbli wciąż jest żywa. Na całym globie sprzedano dotąd ponad 100 mln. kompletów do gry. Działają dziesiątki tysięcy klubów Scrabble. Co roku gracze z ponad 30 krajów uczestniczą w mistrzostwach świata.
I Ogólnopolski Turniej Scrabble pod patronatem tygodnika „Razem” odbył się 11 kwietnia 1987 roku w Warszawie. Od 1993 roku odbywają się Mistrzostwa Polski, a w 1997 roku powstała Polska Federacja Scrabble.
Różne wersje językowe
Wraz ze zdobywaniem popularności, “Scrabble” zaczęło pojawiać się także w innych językach. Od wielu lat dostępne jest także w wersji polskiej. Grać można zarówno w tradycyjną planszową wersję, jak i online. Liczba fanów “Scrabble” w Polsce sukcesywnie rośnie. Od dłuższego już czasu – dokładnie od 1997 roku – działa Polska Federacja Scrabble, która organizuje ogólnopolskie i lokalne turnieje tej gry, prowadzi też rankingi najlepszych graczy. Liczba klubów zrzeszających scrabblistów w Polsce przekroczyła już 30. Wcześniej, bo już w 1993 roku, rozegrano pierwsze krajowe mistrzostwa.
Zainteresowanie grą na rynku polskim pojawiło się na przełomie lat 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku. Najpierw pojawiały się różne gry słowne oparte na zasadach “Scrabble”. Pierwsza w 1979 roku była „Krzyżanka”, stworzona przez Lecha Pijanowskiego. Potem były jeszcze inne gry, aż wreszcie rozpoczęto popularyzację klasycznego “Scrabble” w Polsce.
Mistrz, który nie wie, co układa
Istnieje kilka metod na zwycięską passę w “Scrabble”. Wygrana należy tu albo do osoby, która świetnie zna swój język, albo do tego, kto ma najlepszą pamięć. Kilka lat temu szerokim echem w środowisku fanów gry rozeszły się wieści z mistrzostw francuskojęzycznych, w których zwycięzcą został Nowozelandczyk Nigel Richards. Chcąc po zwycięstwie podziękować publiczności, poprosił o… pomoc tłumacza. Po francusku potrafił powiedzieć jedynie “dzień dobry”. To jeszcze bardziej pokazuje, jak wyjątkową grą jest “Scrabble”.
Źródło: https://www.husbao.pl/jak-powstalo-scrabble-historia-najpopularniejszej-na-swiecie-gry-slownej/
Źródło:
Forum za Jonathan Maitland © The Spectator, 15.02.2003 www.scrabble.com
https://www.gry.pl/gry/slowa gry słowne dla każdego
Książki o Scrabble:
Wyd. Kleks, Bielsko-Biała 1998
W grudniu 1998 r. ukazała się pierwsza polska książka o Scrabble — „Grajmy w
Scrabble” Wojciecha Usakiewicza i Michała Derlackiego.
Na ponad 250 stronach można znaleźć podstawowe informacje o grze, będące
rozszerzeniem tego, co znajduje się w instrukcji, porady taktyczne, analizę
własności poszczególnych liter, historię Scrabble w Polsce, opis nietypowych
sposobów gry. W osobnej części — listę słów dwu- i trzyliterowych z
przedłużeniami. Ponadto czytelnik znajdzie sporo ciekawych zadań.
Książka jest godna polecenia wszystkim scrabblistom — zarówno tym, stawiającym
pierwsze kroki, jak i zaawansowanym.
Polecamy!
Rozwijajcie swoje talenty i poszerzajcie horyzonty 😉
Nauczyciele bibliotekarze