Plan pracy z plastyki do programu nauczania „Do dzieła!” Klasa 5 2017-2018
| Numer i temat lekcji | Liczba godzin | Środki dydaktyczne | Treści nauczania | Wymagania | Odniesienia
do podstawy programowej |
|
|---|---|---|---|---|---|---|
| podstawowe | ponadpodstawowe | |||||
| Uczeń: | ||||||
| Klasa V | ||||||
| 1.
Faktura
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 50–53
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – kartkę brystolu, podkładkę z tektury o wymiarach 10 x 10 cm, farby, pędzel, plastelinę, ołówek, cyrkiel, linijkę, klej, patyk, kaszę mannę, przyprawy ziołowe, naczynie na wodę, gazety do podłożenia
|
– termin faktura
– rodzaje faktury – uzyskiwanie różnego rodzaju powierzchni w rysunku i malarstwie – rola faktury w dziele plastycznym – technika frotażu |
– wyjaśnia termin faktura
– wymienia na podstawie obserwacji rodzaje powierzchni występujących w przyrodzie – uzyskuje w pracy fakturę poprzez odciśnięcie przedmiotu lub zastosowanie frotażu – określa rodzaje różnych powierzchni na przykładach z najbliższego otoczenia – podaje poznane przykłady otrzymywania faktury w działaniach plastycznych – przedstawia przykłady faktury w rysunku i malarstwie
|
– wymienia rodzaje faktury występujące w dziełach różnych dyscyplin plastycznych
– omawia różnice w fakturach uzyskanych w różnego typu działaniach plastycznych – realizuje pracę na zadany temat z wykorzystaniem poznanych sposobów uzyskiwania rozmaitych faktur na płaszczyźnie – opisuje sposoby przedstawiania faktury w rysunku i malarstwie – wyjaśnia, czemu służy stosowanie faktury w rysunku i malarstwie – przedstawia rolę faktury w rzeźbie na przykładach popiersia Juliusza Cezara oraz „Popiersia Vienneta” Honoré Daumiera i „Mechanicznej głowy” Raoula Hausmanna – wykonuje dodatkowe zadanie plastyczne |
2.1
3.2 |
| 2.
Kształt
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 54–56
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – 10 pudełek po zapałkach, klej, kartkę z bloku, farby plakatowe, pędzel, naczynie na wodę, plastikowy talerz do mieszania farb, kolorowe kartki, kartkę brystolu, ołówek, linijkę, cyrkiel, nożyczki, klej, taśmę klejącą |
– terminy: kształt, forma, forma płaska, forma przestrzenna
– rodzaje form: naturalne i sztuczne (użytkowe i artystyczne) – forma w rysunku, malarstwie i rzeźbie |
– wyjaśnia termin forma
– wyodrębnia i określa kształty przedmiotów z najbliższego otoczenia – zaznacza w działaniach plastycznych kształty przedmiotów o prostej budowie – tłumaczy, jaka jest różnica między formą płaską a przestrzenną – wykorzystuje wybrane formy w działaniach plastycznych
|
– wymienia podstawowe rodzaje form występujących w otoczeniu człowieka
– omawia formy rzeźb „Odpoczywający Ares” Lizypa i „Rzeźba parkowa” Barbary Hepworth – tłumaczy, czym się różni forma przestrzenna od rzeźby – wykorzystuje formę jako środek wyrazu plastycznego w działaniach twórczych – przedstawia środki wyrazu zastosowane przez Katarzynę Kobro w „Kompozycji przestrzennej” – wyjaśnia funkcję formy w sztuce |
2.1
2.2 3.1 3.2 |
| 3.
Kompozycja centralna
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 57–60
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, farby plakatowe, pędzel, naczynie na wodę, plastikowy talerz do mieszania farb lub flamastry, kolorowy papier, kredki |
– terminy: kompozycja, akcent plastyczny
– znaczenie kompozycji w sztuce – cechy kompozycji centralnej i sposoby jej tworzenia – zasady harmonijnej kompozycji |
– wyjaśnia termin kompozycja
– wskazuje przykłady kompozycji centralnej w najbliższym otoczeniu – wymienia zasady tworzenia kompozycji centralnej – wykorzystuje zasady tworzenia kompozycji centralnej w działaniach plastycznych – podaje zasady harmonijnej kompozycji
|
– wyjaśnia, co to jest akcent plastyczny
– omawia przykłady kompozycji centralnej w przyrodzie – określa cechy kompozycji centralnej na przykładzie reprodukcji „Błękitny chłopiec” Thomasa Gainsborough – stosuje akcent plastyczny – odróżnia dobrą kompozycję od złej – przedstawia rolę kompozycji jako środka wyrazu plastycznego – twórczo wykorzystuje kompozycję centralną w działaniach plastycznych – porównuje znaczenia terminu kompozycja w plastyce i muzyce |
2.2
3.2 |
| 4. i 5.
Kompozycja symetryczna i asymetryczna
|
2 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 61–63
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, kolorowy papier, tekturowy talerz, pastele olejne, farby akwarelowe, kredki, ołówek, nożyczki, klej, gruby i cienki pędzel, naczynie na wodę, węgiel |
– cechy kompozycji symetrycznej i asymetrycznej
– sposoby tworzenia oraz funkcja w dziele plastycznym kompozycji symetrycznej i asymetrycznej
|
– wymienia niektóre cechy kompozycji symetrycznej i asymetrycznej
– stosuje metodę odbijania elementów przy tworzeniu kompozycji symetrycznej – wskazuje przykłady kompozycji symetrycznej w najbliższym otoczeniu – rozpoznaje układy symetryczne i asymetryczne na płaszczyźnie oraz w przestrzeni – podejmuje próbę tworzenia kompozycji symetrycznej i asymetrycznej za pomocą poznanych środków wyrazu |
– omawia cechy kompozycji symetrycznej na przykładzie ilustracji w podręczniku
– twórczo stosuje kompozycję symetryczną i asymetryczną w działaniach plastycznych – porównuje obrazy „Madonna z Dzieciątkiem i świętymi” Sandra Botticellego i „Pani Charpentier z dziećmi” Pierre’a-Auguste’a Renoira pod kątem zastosowanej kompozycji
|
2.1
2.2 3.2 |
| 6. i 7.
Kompozycja otwarta i zamknięta
|
2 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 64–66
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, kolorową kartkę
|
– cechy kompozycji otwartej i zamkniętej
– sposoby tworzenia oraz funkcja w dziele plastycznym kompozycji otwartej i zamkniętej
|
– wymienia cechy kompozycji otwartej i zamkniętej
– wykonuje pracę, w której stosuje kompozycję zamkniętą – wskazuje przykłady kompozycji otwartej i zamkniętej w najbliższym otoczeniu – przedstawia na płaszczyźnie kompozycję otwartą złożoną z kilku powtarzających się elementów – określa rodzaj kompozycji wybranych dzieł malarskich |
– wskazuje różnice między kompozycją otwartą i zamkniętą
– tworzy samodzielnie lub w grupie kompozycję otwartą i zamkniętą na płaszczyźnie z zastosowaniem wybranej techniki – przedstawia rolę kompozycji jako środka wyrazu plastycznego – w twórczy sposób stosuje odpowiednie środki wyrazu plastycznego do ukazania kompozycji otwartej i zamkniętej – porównuje reprodukcje dzieł „Wenecja” Edwarda Dwurnika i „Trzej muzykanci” Pabla Picassa pod kątem gamy barwnej oraz kompozycji |
2.1
3.2 |
| 8. i 9.
Kompozycja statyczna i dynamiczna
|
2 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 67–69
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, węgiel rysunkowy, farby (czerwoną, żółtą, czarną, brązową), pastele olejne, pędzel, gumkę chlebówkę, plastikową słomkę, gazety do podłożenia, naczynie na wodę
|
– cechy kompozycji statycznej i dynamicznej
– sposoby tworzenia oraz funkcja w dziele plastycznym kompozycji statycznej i dynamicznej
|
– omawia cechy kompozycji statycznej i dynamicznej
– podaje przykłady kompozycji statycznej i dynamicznej w najbliższym otoczeniu – wymienia elementy i układy tworzące kompozycję dynamiczną i statyczną – przedstawia na płaszczyźnie scenę rodzajową z zastosowaniem kompozycji statycznej – wskazuje przykłady kompozycji statycznej i dynamicznej w reprodukcjach wybranych dzieł |
– wykonuje na płaszczyźnie kompozycję dynamiczną z zastosowaniem wybranej techniki plastycznej
– omawia obrazy „Portret chłopca z rudymi włosami” Amadea Modiglianiego i „Kościół w Murnau” Wassilego Kandinskiego pod kątem zastosowanej kompozycji – twórczo wykorzystuje różnorodne techniki i środki wyrazu do tworzenia kompozycji statycznej i dynamicznej |
2.1
3.2 |
| 10.
Kompozycja rytmiczna
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 70–71
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – duży blok, kartkę brystolu, gruby pędzel, farby plakatowe, ołówek, nożyczki, klej, wałek z gąbką, plastikowy talerz, naczynie na wodę |
– cechy kompozycji rytmicznej
– sposoby tworzenia kompozycji rytmicznej oraz jej funkcja w dziele plastycznym |
– wskazuje układy rytmiczne w najbliższym otoczeniu
– wykonuje kompozycję rytmiczną poprzez odbijanie wzoru z szablonu – wyjaśnia, czym się charakteryzuje kompozycja rytmiczna – tworzy na płaszczyźnie układy z zastosowaniem kompozycji rytmicznej
|
– wymienia różne rodzaje rytmów i wyjaśnia, jakie elementy mogą je tworzyć
– realizuje pracę na zadany temat z zastosowaniem kompozycji rytmicznej, z uwzględnieniem dowolnego rodzaju rytmu – omawia reprodukcję obrazu „Port rybacki w Collioure” André Deraina – wyjaśnia, jakie zjawiska można przedstawić na płaszczyźnie z zastosowaniem kompozycji rytmicznej – wskazuje przykłady kompozycji rytmicznej w wybranych dziełach |
2.1
3.2 |
| 11.
Perspektywa rzędowa
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 72–74
Każdy uczeń przynosi na lekcję materiały do jednej z trzech prac do wyboru: – blok rysunkowy, farby plakatowe, pędzel, naczynie na wodę, plastikowy talerz do mieszania farb – blok rysunkowy, kredki – brązową kartkę, farby plakatowe, pędzel, naczynie na wodę |
– terminy: perspektywa, układ pasowy
– funkcje perspektywy w dziele plastycznym – cechy charakterystyczne perspektywy rzędowej – zastosowanie perspektywy rzędowej w sztuce prehistorycznej – układ pasowy w malarstwie egipskim
|
– wyjaśnia termin perspektywa
– przedstawia na płaszczyźnie kompozycję z zastosowaniem perspektywy rzędowej – omawia, na czym polega stosowanie perspektywy – definiuje perspektywę rzędową
|
– określa rolę perspektywy w dziele plastycznym
– przedstawia perspektywę rzędową w pracach plastycznych o zróżnicowanej gamie barwnej – wskazuje na reprodukcjach wybranych dzieł perspektywę rzędową – wyjaśnia, na czym polega układ pasowy – porównuje reprodukcje malowideł sztuki prehistorycznej i starożytnego Egiptu pod kątem zastosowanej perspektywy |
2.1
3.2 |
| 12.
Perspektywa kulisowa
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 75–76
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – tekturowe pudełko, kartkę brystolu, blok rysunkowy, farby plakatowe lub temperowe, pędzel, nożyczki, klej lub taśmę klejącą naczynie na wodę, plastikowy talerz
|
– cechy charakterystyczne perspektywy kulisowej
– zastosowanie perspektywy kulisowej w sztuce
|
– wymienia cechy perspektywy kulisowej
– przedstawia na płaszczyźnie kilkuelementową kompozycję z zastosowaniem perspektywy kulisowej – podaje przykłady perspektywy kulisowej zaczerpnięte z najbliższego otoczenia – określa tonację obrazu „List miłosny” Jana Vermeera
|
– omawia poszczególne plany w obrazie „List miłosny” Jana Vermeera tworzące perspektywę kulisową
– wyjaśnia pochodzenie nazwy „perspektywa kulisowa” – twórczo stosuje perspektywę kulisową w działaniach plastycznych – dokonuje analizy reprodukcji wybranych dzieł pod kątem zastosowanej perspektywy kulisowej – tłumaczy różnice między perspektywą rzędową a kulisową na przykładach reprodukcji wybranych dzieł – wykonuje dodatkowe zadanie plastyczne |
2.1
3.2 |
| 13., 14. i 15.
Perspektywa zbieżna (linearna)
|
3 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 77–81
Nauczyciel przygotowuje: – tekturowe pudełka różnej wielkości, krzesło
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, miękki ołówek, linijkę, gumkę, plastikowy kubek
|
– terminy: linia horyzontu, punkt zbiegu
– cechy charakterystyczne perspektywy zbieżnej (linearnej) – zastosowanie perspektywy zbieżnej w rysunku i malarstwie
|
– podaje główne elementy perspektywy zbieżnej
– wyjaśnia, na czym polega stosowanie perspektywy zbieżnej – wymienia rodzaje perspektywy zbieżnej – przedstawia na płaszczyźnie trójwymiarowy przedmiot o prostej budowie z zastosowaniem perspektywy zbieżnej
|
– omawia rodzaje perspektywy zbieżnej
– stosuje zasady tworzenia perspektywy zbieżnej w działaniach plastycznych – wyjaśnia rolę perspektywy zbieżnej w dziele sztuki – określa rodzaj perspektywy zbieżnej w wybranych reprodukcjach dzieł – twórczo stosuje w działaniach plastycznych różne rodzaje perspektywy zbieżnej – projektuje kształt brył według zasad perspektywy zbieżnej – analizuje zasady zastosowania perspektywy zbieżnej w obrazach: „Widok idealnego miasta” Piera della Francesca, „Zabawy dziecięce” Pietera Bruegla starszego |
2.1
3.2 |
| 16. i 17.
Perspektywa powietrzna i malarska
|
2 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 82–83
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, farby, pędzel, plastikowy talerz, naczynie na wodę
|
– cechy charakterystyczne perspektywy powietrznej i malarskiej
– sposób wyrażania przestrzeni na płaszczyźnie za pomocą perspektywy powietrznej i malarskiej |
– podaje cechy perspektywy powietrznej i malarskiej
– wymienia barwy, które tworzą pierwszy plan oraz plany dalsze w perspektywie malarskiej – wyjaśnia, na czym polega stosowanie perspektywy powietrznej i malarskiej – dopasowuje kolory pod względem ich „temperatury” – tworzy na płaszczyźnie perspektywę powietrzną lub malarską za pomocą odpowiednio dobranych barw |
– wykorzystuje w działaniach plastycznych wiedzę o złudzeniach wzrokowych i oddziaływaniu barw względem siebie
– stosuje zasady tworzenia perspektywy powietrznej i malarskiej – poprawnie ocenia „temperaturę” poszczególnych barw względem innych, znajdujących się w ich sąsiedztwie – omawia obrazy „Przybycie do Wenecji” Williama Turnera i „Morze” Aleksandra Gierymskiego oraz analizuje je pod kątem wykorzystanych środków wyrazu plastycznego |
2.1
3.2 |
| 18. i 19.
Świat w perspektywie – konkurs
|
2 | Każdy uczeń przynosi na lekcję:
– narzędzia i materiały potrzebne do wykonania pracy w wybranej technice
|
– utrwalenie wiadomości o poznanych rodzajach perspektywy (rzędowej, kulisowej, zbieżnej, powietrznej i malarskiej)
|
– wymienia poznane rodzaje perspektywy
– wykonuje pracę z zastosowaniem wybranej perspektywy – podaje najważniejsze cechy przedstawionej perspektywy
|
– tłumaczy, na czym polega przedstawiona perspektywa – dobiera rodzaj perspektywy do tematu pracy- analizuje pracę własną i innych osób pod kątem zastosowanej perspektywy- wykonuje pracę świadczącą o biegłości w stosowaniu perspektywy w celu ukazania przestrzeni na płaszczyźnie- wyjaśnia różnice między rodzajami perspektywy zastosowanymi w pracach koleżanek i kolegów |
2.1 |
| 20.
Sprawdź się!
|
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 84–86
Jeśli to możliwe, nauczyciel przygotowuje rzutnik i slajdy z reprodukcjami dzieł sztuki, analizowanymi następnie przez uczniów. Wybiera obrazy pod kątem użytych środków wyrazu plastycznego |
– powtórzenie wiadomości z działu „Abecadło plastyczne” (linia, punkt, narzędzia i podłoża rysunkowe, walor, światłocień, barwy, techniki malarskie, faktura, kształt, kompozycja, perspektywa)
|
– wyjaśnia omówione na lekcji terminy plastyczne
– stara się rozpoznawać poznane środki wyrazu plastycznego w wybranych dziełach sztuki – rozwiązuje zadania z rozdziału „Sprawdź się!” |
– samodzielnie omawia poznane terminy plastyczne, ilustrując je przykładami dzieł sztuki
– potrafi właściwie wykorzystać poznane zdobytą wiedzę we własnej twórczości |
3.1
3.2 |
| 21.
Czym są dzieła sztuki? |
1 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 88–89
Nauczyciel przygotowuje: – reprodukcje wybranych dzieł sztuki |
– terminy: oryginał, kopia, reprodukcja, eksponat, kustosz, konserwator, galeria
– formy dzieł sztuki – funkcje i cele dzieł sztuki
|
– określa formy, funkcje i cele dzieł sztuki na podanych przez nauczyciela przykładach
– wyjaśnia terminy poznane na lekcji – wymienia miejsca z bliskiego otoczenia, w których można oglądać dzieła sztuki – tworzy klasową galerię prac uczniów |
– ujawnia znajomość wielu przykładów z kanonu arcydzieł sztuki – samodzielnie podaje tytuły tych dzieł i ich lokalizację, określa ich formę oraz funkcje
– porównuje wybrane dzieła pod kątem form i funkcji |
1.1
3.1 3.2 |
| 22. i 23.
Rysunek
|
2 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 90–94
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, czarną kartkę z bloku, białą kredkę, miękki ołówek, gumkę, tusz, pędzel, naczynie na wodę
|
– rysunek jako odrębna dziedzina sztuki – cechy charakterystyczne
– rola rysunku w sztuce – środki wyrazu plastycznego w rysunku – analiza i porównanie dzieł rysunkowych
|
– wyjaśnia, czym się charakteryzuje rysunek jako dziedzina sztuki
– samodzielnie organizuje warsztat pracy – wymienia narzędzia rysunkowe – omawia funkcje rysunku – podaje elementy abecadła plastycznego wykorzystywane w rysunku – wykonuje rysunek z zastosowaniem wybranych środków wyrazu – rozpoznaje rysunek wśród dzieł innych dziedzin sztuki
|
– omawia funkcje szkicu
– wyjaśnia, w jaki sposób różnicuje się fakturę i przedstawia światłocień w rysunku – właściwie dobiera narzędzia rysunkowe do zadanego tematu – określa sposób przedstawiania przestrzeni oraz rodzaje faktury w rysunku na podstawie wybranych reprodukcji – świadomie i ekspresyjnie posługuje się w rysunku linią, plamą walorową i światłocieniem – analizuje własny rysunek pod kątem zastosowanych środków wyrazu plastycznego – wskazuje różnice między szkicem a namalowanym na jego podstawie obrazem – porównuje wybrane dzieła rysunku pod kątem zastosowanych środków wyrazu plastycznego |
3.1
3.2 |
| 24.
Okolica szkoły w szkicach – zajęcia w plenerze |
1 | Każdy uczeń przynosi na lekcję:
– blok rysunkowy, sztywną podkładkę, miękki ołówek, gumkę, prostokątną ramkę z tektury
|
– utrwalenie wiadomości dotyczących warsztatu rysunkowego
– rysowanie z natury
|
– kadruje fragment otoczenia zawierający co najmniej dwa elementy
– wykonuje szkic fragmentu otoczenia z zastosowaniem wybranych środków wyrazu charakterystycznych dla rysunku |
– uwzględnia w pracy rysunkowej fakturę i światłocień
– wybiera ciekawy kadr otoczenia – wykonuje szkic z uwzględnieniem planów przestrzeni |
2.1 |
| 25., 26. i 27.
Malarstwo
|
3 | – podręcznik „Do dzieła!”, s. 95–104
Każdy uczeń przynosi na lekcję: – blok rysunkowy, farby plakatowe, pędzel, naczynie na wodę, zdjęcie fragmentu natury, plastikowy talerz do mieszania farb
|
– cechy charakterystyczne malarstwa jako dziedziny sztuki
– rodzaje malarstwa – sposoby przedstawiania rzeczywistości w malarstwie – środki wyrazu plastycznego w malarstwie – analiza i porównanie dzieł malarskich
|
– wyjaśnia, czym jest malarstwo
– wymienia rodzaje malarstwa – stosuje poznane narzędzia malarskie – poprawnie organizuje warsztat pracy – wykonuje pracę malarską o charakterze realistycznym – omawia rodzaje malarstwa – odróżnia obraz realistyczny od dzieła abstrakcyjnego – rozpoznaje na przykładowych reprodukcjach dzieł wybrane rodzaje malarstwa
|
– wyjaśnia, czym się różni malarstwo realistyczne od abstrakcyjnego
– stosuje różne techniki malarskie, kompozycje i zestawy barw w działaniach plastycznych – gromadzi informacje o artyście malarzu ze swojej okolicy – wykonuje pracę malarską o charakterze abstrakcyjnym – omawia rodzaje malarstwa na przykładach reprodukcji obrazów zamieszczonych w podręczniku – wyraża własną opinię na temat analizowanego dzieła malarskiego – porównuje dzieła reprezentujące różne rodzaje malarstwa pod kątem zastosowanych środków wyrazu plastycznego |
1.1
2.1 3.2 |
| 28. i 29.
Wycieczka do muzeum
|
2 | W zależności od możliwości lekcje można przeprowadzić na trzy sposoby:
1.Wizyta w tradycyjnym muzeum i skorzystanie z lekcji muzealnej lub zwiedzanie placówki z nauczycielem. Zamiast do muzeum można udać się do skansenu czy zabytkowego kościoła. 2. Wizyta w wirtualnym muzeum. Nauczyciel przygotowuje projektor multimedialny i komputer oraz program komputerowy do zwiedzania muzeum lub opracowuje prezentację multimedialną, wykorzystując reprodukcje dzieł sztuki. 3. Jeśli szkoła nie ma odpowiedniego sprzętu, a do muzeum jest zbyt daleko, nauczyciel dzieli uczniów na czteroosobowe grupy i każdej z nich wręcza album ze zbiorami danego muzeum. Uczniowie mają za zadanie przygotować trasę zwiedzania i zaprezentować wybrane dzieła koleżankom i kolegom z klasy. |
– zbiory muzeum w okolicy lub kolekcje najsłynniejszych muzeów
– analiza i porównanie oglądanych dzieł – savoir-vivre muzealny |
– wskazuje miejsca w swojej okolicy, w których można zobaczyć dzieła sztuki
– wymienia kilka dzieł sztuki spośród obejrzanych na wycieczce – podaje zasady zachowania się w muzeum |
– aktywnie i twórczo uczestniczy w lekcji
– dokonuje analizy oglądanych dzieł sztuki, stosując poznane na lekcjach terminy plastyczne – przygotowuje prezentację multimedialną na temat wybranego muzeum świata |
1.1
1.2 2.2 3.1 3.2 |
| 30.
Utrwalenie wiadomości z całego roku – quiz |
1 | Nauczyciel przygotowuje:
– kartki z zadaniami dotyczącymi poznanych elementów abecadła plastycznego, rysunku, malarstwa – reprodukcje dzieł sztuki, w tym dzieła obejrzane podczas wycieczki – jeśli poprzednie zajęcia odbyły się w tradycyjnym muzeum, można zorganizować na tej lekcji wycieczkę po wirtualnym muzeum |
– utrwalenie wiadomości o fakturze, kształcie, kompozycji, perspektywie, rysunku, malarstwie | – z pomocą nauczyciela lub innego ucznia wykonuje wylosowane zadanie
– za pomocą podręcznika określa tytuły, autora oraz cechy charakterystyczne wybranych dzieł sztuki, omawianych na lekcjach |
– samodzielnie wykonuje wylosowane zadanie
– realizuje dodatkowe zadanie – samodzielnie dokonuje analizy nieomawianych na lekcji dzieł sztuki pod kątem wykorzystanej w nich faktury, kompozycji, rodzaju perspektywy |
1.1
1.2 3.1 3.2 |
Plan wynikowy opracowała doświadczona nauczycielka plastyki, doradca metodyczny ds. sztuki i wiedzy o kulturze,
mgr Bożena Ozga-Morawska. Uzupełniła i zaadaptowała do nowej podstawy programowej mgr sztuki Ewa Kozyra.