„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,

Co to będzie, co to będzie?”

4 listopada 2021 roku klasy VII A i VII F przygotowały inscenizację lektury obowiązkowej – II części „Dziadów” Adama Mickiewicza.

Czym są tytułowe dziady? Dziady to ludowy obrzęd pogański, którego celem było wywoływanie dusz zmarłych przodków (zwanych dziadami) w celu nakarmienia ich i napojenia. Uczty dla dusz urządzano głównie w domach, ale też na cmentarzach i wzniesieniach. Obrzęd dziadów odbywał się kilka razy w roku (w zależności od regionu), a jego istotą było „obcowanie żywych z umarłymi”. Najważniejsze obchody słowiańskich dziadów celebrowano wiosną (2 maja) i jesienią, w nocy z 31 października na 1 listopada.

Lekcja teatralna stanowiła podsumowanie cyklu tematów z lektury. W przygotowanie tego artystycznego wydarzenia zaangażowali się wszyscy uczniowie. Przy zapalonych świecach i udekorowanym stole uczniowie w skupieniu czytali i przedstawiali sceny z dramatu Adama Mickiewicza. Siódmoklasiści odtworzyli losy lekkich, ciężkich i pośrednich duchów, które wywoływał na scenę Guślarz wspomagany przez Starca. Dodatkowy element tajemniczości i grozy wprowadzały kwestie Chóru, który wraz z mieszkańcami wsi wypowiadał prawdy moralne i co pewien czas powtarzał słynne:

„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie

Co to będzie, co to będzie?”

Dzięki wykorzystaniu technik teatralnych podczas czytania z podziałem na role II części „Dziadów” Adama Mickiewicza, uczniowie klas VII nie tylko zrozumieli treść utworu, ale też poznali znaczenie ludowych świąt i obrzędów zakorzenionych w naszej tradycji. Bez wątpienia świat duchów oraz ich przewinień i pouczeń skłonił siódmoklasistów do głębszej refleksji nad istotą człowieczeństwa we współczesnym świecie.

Katarzyna Smolej

• 

• 

• 

• 

•